De Majoor

Binnenkort is er voor de twintigste keer een nationale monumentendag. Dat is natuurlijk voor ons allemaal een uitgelezen mogelijkheid de vele monumenten in onze omgeving met een bezoekje te vereren. Sommige van die monumenten zijn zo kwetsbaar dat ze alleen op dit soort dagen nog toegankelijk zijn voor het publiek. Op de een of andere manier kreeg ik, bij het zien van journaal, het gevoel dat de monumentendag al geweest was.Een piepklein woninkje bij een verzorgingshuis. Een uiterst vriendelijke oude dame zit gelaten in haar woonkamer en tientallen mensen zwermen in en uit. De, in grote getale, aanwezige pers moet in twee groepen naar binnen om foto’s te maken en de onvermijdelijke vragen te stellen. De krasse dame is inmiddels 93. Majoor Bosshardt is al tientallen jaren geen Majoor meer. Bij haar pensionering is ze bevorderd tot luitenant-kolonel, maar de Majoor is en blijft bekend als de Majoor van het Leger des Heils.Haar landelijke bekendheid dankt zij vooral aan haar optreden en uitspraken die altijd goed zijn voor citaten in de landelijke pers. “Ik denk dat het altijd zinniger is de boodschap van God te brengen dan directeur te zijn van een vuurwerkfabriek.” De Majoor werd bekend door haar werkzaamheden op de Wallen, waar zij contact legde met prostituees en een Goodwillcentrum oprichtte. Nog meer bekendheid kreeg zij door haar tocht over de Wallen met prinses Beatrix, voor die gelegenheid vermomd als heilsoldate.In veel opzichten is de Majoor ons antwoord op moeder Teresa, de Macedonische stichtster van de Missionarissen van Naastenliefde. Beide vrouwen mag je met recht en rede een monument voor vrede en verdraagzaamheid noemen. Vrouwen die hun eigen leven opgeofferd hebben voor het welzijn van anderen. Vrouwen ook die, op geheel eigen wijze, invulling gegeven hebben aan de emancipatie van vrouwen in het algemeen.De vraag is natuurlijk wat we als samenleving aanmoeten met een dergelijk monument. Dit jaar voor het eerst wordt de Majoor Bosshardt Prijs uitgereikt. De prijs is bestemd voor mensen die zich op bijzondere wijze verdienstelijk hebben gemaakt voor de samenleving.’ De prijs is een in brons gegoten miniatuurversie van de Majoor. De prijs zou oorspronkelijk in december worden uitgereikt, maar de uitreiking is vervroegd vanwege de gezondheidstoestand van de Majoor.Kwetsbare monumenten moet je koesteren en verzorgen. Daarbij hoort ook de overweging of je een dergelijk monument met rust moet laten. Op mij kwam het bericht in het journaal over als een schaamteloos misbruik van de publiciteit over de rug van een oude vrouw. Een enorme inbreuk op haar privacy, louter en alleen om de prijs onder onze aandacht te brengen.Het staat zonder twijfel vast dat de Majoor een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan ons cultureel erfgoed. Daar mogen en moeten we haar dankbaar voor zijn. Zij heeft laten zien dat naastenliefde, al dan niet ingegeven door religieuze inspiratie, een waardevolle bijdrage levert aan een vreedzame samenleving.Als we allemaal echt goed geluisterd zouden hebben naar de boodschap die de Majoor al tientallen jaren luid en duidelijk verkondigd heeft, hadden we wellicht beter begrepen dat we vrede, verdraagzaamheid en naastenliefde niet in handen moeten geven van mensen en organisaties die geen ander doel nastreven dan de oprichting van hun eigen monumenten.Afrodite